Ράγισε το γυαλί στα αποδυτήρια: Αντάλλαξαν πυρά οι Λαουτάρο και Τσαλχάνογλου μετά τον αποκλεισμό της Ίντερ

Η Ίντερ διανύει μία περίοδο κρίσης, τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου, με τους Λαουτάρο Μαρτίνες και Χακάν Τσαλχάνογλου να ρίχνουν… καρφιά ο ένας στον άλλον μετά τον αποκλεισμό της ομάδας από το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.
Μετά τη βαριά ήττα της Ίντερ στον τελικό του Champions League από την Παρί Σεν Ζερμέν το κλίμα στα αποδυτήρια των Ιταλών δεν είναι πλέον το ίδιο. Ο “αρχιτέκτονας” της τωρινής ομάδας των Νερατζούρι, Σιμόνε Ιντζάγκι, αποχώρησε για λογαριασμό της Αλ Χιλάλ, ενώ προτού συμβεί αυτό είχε προηγηθεί η απώλεια του τίτλου της Serie A και του Coppa Italia.
Ο αποκλεισμός λοιπόν από τη Φλουμινένσε στους 16 του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων φαίνεται πως ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Και αυτό διότι ξέσπασε κόντρα στα αποδυτήρια της ομάδας μεταξύ του Λαουτάρο Μαρτίνες και του Χακάν Τσαλχάνογλου.
Συγκεκριμένα, ο Αργεντινός προχώρησε μετά την ήττα σε ορισμένες δηλώσεις που έφεραν αντιδράσεις. Σχολίασε αρνητικά κάποιους συμπαίκτες του, ενώ άφησε υπονοούμενα και για τον Τσαλχάνογλου, δίχως να τον κατονομάσει.
“Θέλω να παλέψω για τους κύριους τίτλους. Όποιος θέλει να μείνει στην Ίντερ, θα παλέψουμε. Όποιος δεν θέλει μπορεί να φύγει. Χρειαζόμαστε παίκτες που θέλουν να είναι εδώ. Φοράμε μια σημαντική φανέλα. Χρειαζόμαστε μια νοοτροπία υψηλού επιπέδου, αλλιώς, παρακαλώ, μπορούν να φύγουν”.
Βέβαια, ο πρόεδρος της ομάδας, Μαρότα επενέβη, μαρτυρώντας το όνομα, στο οποίο ο Λαουτάρο αναφερόταν. “Δεν το είπε αυτός, αλλά το λέω εγώ: αναφέρεται στον Τσαλχάνογλου”.
Από την πλευρά του, ο Τούρκος μέσος απάντησε με δηκτικό ύφος μέσω ανάρτησής του στα social media, ζητώντας σεβασμό από όλους.
Αναλυτικά το μήνυμά του:
“Μετά τον τραυματισμό που είχα υποστεί στον τελικό του Champions League, αποφάσισα να πάω στις Ηνωμένες Πολιτείες ούτως ή άλλως. Το να βρίσκομαι εκεί, ακόμα και χωρίς να μπω στο γήπεδο, ήταν σημαντικό για μένα. Ήθελα να είμαι κοντά στην ομάδα, να τους στηρίξω. Δυστυχώς, υπέστη έναν ακόμη τραυματισμό σε διαφορετική περιοχή. Η διάγνωση ήταν σαφής: μυϊκή ρήξη. Γι’ αυτό δεν μπορούσα να παίξω. Τίποτα περισσότερο.
Χθες χάσαμε. Και με πλήγωσε. Το βίωσα με θλίψη, όχι μόνο ως ποδοσφαιριστής, αλλά και ως κάποιος που νοιάζεται πραγματικά για αυτήν την ομάδα. Παρά τον τραυματισμό, αμέσως μετά το τελευταίο σφύριγμα τηλεφώνησα σε μερικούς συμπαίκτες μου για να τους ενημερώσω ότι έχω την υποστήριξή μου . Γιατί όταν νοιάζεσαι, αυτό κάνεις. Αλλά αυτό που με επηρέασε περισσότερο ήταν τα λόγια που ακολούθησαν. Σκληρά λόγια. Λόγια που διχάζουν, δεν ενώνουν.
Σε όλη μου την καριέρα, δεν έχω βρει ποτέ δικαιολογίες. Πάντα αναλάμβανα την ευθύνη μου. Και σε δύσκολες στιγμές, πάντα προσπαθούσα να είμαι σημείο αναφοράς. Όχι με λόγια, αλλά με πράξεις. Σέβομαι όλες τις απόψεις, ακόμα και αυτές ενός συναδέλφου, ακόμα και αυτές του προέδρου. Αλλά ο σεβασμός δεν μπορεί να είναι μονόδρομος.
Ποτέ δεν πρόδωσα αυτή τη φανέλα. Ποτέ δεν είπα ότι δεν ήμουν χαρούμενος στην Ίντερ. Στο παρελθόν, έχω λάβει προσφορές, ακόμη και πολύ σημαντικές, αλλά επέλεξα να μείνω. Γιατί ξέρω τι αντιπροσωπεύει αυτή η φανέλα. Και πιστεύω ότι οι επιλογές μου μιλούν από μόνες τους. Έχω μάθει ότι ο αληθινός ηγέτης είναι αυτός που στέκεται δίπλα στους συμπαίκτες του, όχι αυτός που ψάχνει κάποιον να κατηγορήσει όταν είναι πιο εύκολο να το κάνει. Αγαπώ αυτό το άθλημα. Αγαπώ αυτόν τον σύλλογο. Και αγαπώ αυτά τα χρώματα, για τα οποία έχω δώσει τα πάντα κάθε μέρα”.